straciła go z oczu. Nadeszła pora powrotu do domu. 73 - No, dalej. - Poklepała klacz, kiedy dotarły na wzgórze. Burza rozszalała się na dobre. Wiatr i woda mocno targały trawą. Błyskawice przypominały niesamowite, postrzępione palce. Nad wzgórzami przetoczył się kolejny, donośny grzmot. Mrużąc oczy, Shelby pochyliła się do przodu i spięła konia butami. Klacz szarpnęła się, wyciągając długie nogi i stukając podkowami o błotnisty grunt. Piekący ból między nogami przypomniał Shelby o jej miłosnych zmaganiach z Nevadą i uśmiechnęła się mimo wiatru i deszczu. Co z tego, że była przemoczona do suchej nitki, że ojciec mógł ją przyłapać i przeświecić, że mokre końskie włosie boleśnie ocierało jej gołe nogi? Warto było. Teraz, dzięki Nevadzie Smithowi, była naprawdę kobietą. Klacz coraz szybciej galopowała przez pola. Shelby mrugała oczami i ocierała je jedną ręką, drugą zaś kurczowo trzymała skórzane lejce i grzywę Appaloosy. Noc była ciemna, bezksiężycowa, trawiaste połacie wydawały się surowe i ponure. Shelby jechała na wyczucie, ufając intuicji swojego konia i własnemu zmysłowi przestrzennemu. Jak późno mogło być? Czy jej ojciec dzwonił? Co ją czeka, kiedy wróci ma ranczo? Co będzie, jeśli ktoś - na przykład Ross McCallum - znajdzie jej wóz? Problemy, które dotychczas odsuwała, teraz urastały w jej głowie do monstrualnych rozmiarów. Co powie? Czy sędzia uwierzy w jej kłamstwa? Prawda by go zabiła. Drżąc i szczękając zębami z zimna, czuła, że bluzka przylepia jej się do skóry, a z włosów cieknie woda i plącze je wiatr, teraz bardzo zimny i porywisty. - Szybciej, malutka - nakazała. - Galopem. - Zwierzę przyśpieszyło, rozpryskując błoto kopytami. Minęło starą http://www.19ptd.pl/media/ - Nie ma potrzeby - odparła, kiedy wręczał jej kluczyki, a potem wskazała furgonetkę z ponadwymiarową szoferką. - Jeżeli jesteś pewna... - Całkowicie. - Ja tylko chcę pomóc. 183 - Pani da sobie radę. - Nevada zmierzył mężczyznę surowym spojrzeniem. - W porządku. W takim razie otworzę bramę. - Jeb skinął głową. Shelby chwyciła leżące na jego wyciągniętej dłoni klucze, podeszła do dużej furgonetki i wsiadła za kierownicę. Nevada usiadł obok, na szerokiej ławie, i patrzył przez ciemne okulary na bliźniacze bruzdy prowadzące do lądowiska, podczas gdy Jeb, zgodnie z zapowiedzią, odryglował aluminiową bramkę i otworzył ją na oścież. - Nie bądź rozczarowana, jeśli jej się nie spodobasz - powiedział Nevada, kiedy zabudowania rancza pozostały w tyle.
Budynek, cały z betonu, szkła i stali, górował nad centrum finansowym, a jego eleganckie wnetrza miesciły biura Cahill Limited. Przed siedmiu laty Alex uznał, ¿e budyneczek z czerwonej cegły, bedacy w posiadaniu firmy od ponad wieku, nie jest dosc presti¿owy. Nick uwa¿ał, ¿e ta przeprowadzka była jednym z najwiekszych błedów popełnionych w ostatnich Sprawdź gdy tymczasem światła centrum miasta odbijały się w przedniej szybie wozu upiornym odcieniem błękitu. Pomimo niepokoju Shelby nie siedziała bezczynnie. Kilka razy zadzwoniła do Seattle, spędziła trochę czasu, taksując dane swojemu agentowi z biura nieruchomości, znowu próbowała skontaktować się z Orrinem Findleyem i czekała niecierpliwie, aż jej ojciec wyjedzie z Bad Luck na kilka dni. Ale on nie wyjeżdżał. Przynajmniej aż do teraz, wręcz spędzał w biurze więcej czasu niż zazwyczaj. Shelby przejeżdżała kilka razy obok tego miejsca, nawet późną nocą, i zawsze widziała jego mercedesa na parkingu i światło w oknach, chociaż rolety były spuszczone. Raz, kiedy przejeżdżała, stał od frontu i opierał się na swojej lasce, a przy tym palił cygaro i rozmawiał z tymi samymi dwoma pomagierami, których widziała w pierwszym dniu wizyty w Bad Luck. Modliła się, żeby jej nie zobaczył, ale on oczywiście ją widział i gdy zapytał ją o to później, zmyśliła wymówkę, że szukała Katony. Nie była pewna, czy w to uwierzył, ale w każdym razie nie kwestionował jej słów. Teraz, kiedy dojechała do handlowej części miasteczka, czuła coraz większy ucisk w żołądku. Przejechało obok niej kilka samochodów; nie znała kierowców ani też oni jej nie rozpoznawali. Z pubu White Horse dobiegała