David wpatrywał się w niego bez słowa. - Dzieciaku, dostałeś szansę. Skorzystaj z niej - doradził Bryan i skierował się ku drzwiom. - Hej, profesorze! Czy mogę na pana liczyć, w razie gdybym... gdybym potrzebował jakiejś pomocy? RS 284 - Mnie akurat nie będzie tu przez jakiś czas, ale nie obawiaj się, ktoś będzie nad tobą czuwał. Wrócił na izbę przyjęć, dowiedział się, gdzie znaleźć Barry'ego Larsona i poszedł go zobaczyć. Muzyk na szczęście miał tylko lekkie wstrząśnienie mózgu. Ku zaskoczeniu Bryana sprawiał wrażenie szczęśliwego i ucieszył się na widok gościa. - Próbowałem powstrzymać Garetha - zrelacjonował. - I prawie mi się udało! - Dzielny z ciebie chłop - pochwalił Bryan. - Wiedziałem, że coś złego dzieje się w tym domu. Duży Jim też to podejrzewał. Nie musicie się martwić o moje zeznania, wszystko sobie przemyślałem. Powiedziałem, że niewiele pamiętam, że przez balkon włamał się jakiś wielki facet i próbowaliśmy go obezwładnić. - http://www.auta4x4.com.pl/media/ 292 - Pizza stygnie - przerwała im Kelsey. Dane na szczęście nie zainteresował się jaszczurką. Patrzył na Jorge'a jakoś dziwnie. - Możemy zjeść w ogródku - podsumowała Cindy. - Dobry pomysł. Kelsey automatycznie ruszyła do przesuwanych drzwi, prowadzących do jej sypialni. Wszyscy inni zaczęli obchodzić dom - Chodźcie tędy - zaproponowała. - Musielibyśmy przemaszerować przez twoją sypialnię - wyraził wątpliwość Jorge.
zwykłe pewna siebie i skłonna do dyrygowania innymi. - Każę Garethowi przygotować ci coś do jedzenia. Zaraz zacznie świtać, więc już nic nie powinno się wydarzyć, przynajmniej mam taką nadzieję. Musisz odpocząć. - Spojrzał na Mary, która w swoim kącie wyglądała jak uwięziony anioł. - Ona też niedługo zaśnie. Wtedy będziemy musieli... - Aż podskoczyła, gdy nagle zadzwonił telefon stojący przy łóżku. - Sprawdź stanie. Jak mogła być tak ślepa? Co prawda pomyślała o zapewnieniu dziewczynie policyjnej ochrony, człowiek przysłany przez Seana czuwał na korytarzu przez całą noc, lecz to nie wystarczyło. Pierwszy odezwał się Jeremy. Opowiedział, że nikt nie wchodził do izolatki, jest tego pewien, chociaż parokrotnie przysypiał, ale dręczyły go koszmary, więc budził się co chwilę. Jessica słuchała,jednocześnie patrząc na kurczowo zaciśniętą dłoń, w której coś chował. Kiedy łagodnie rozwarła jego zesztywniałe palce, ujrzała srebrny krzyżyk Mary i ponownie przeklęła się w duchu za głupotę. - Wiadomo już, kiedy pogrzeb? - spytała z trudem. - Rodzice chcieli zabrać ją od razu, ale szpital odda ciało dopiero za kilka dni. - Tak?