- Jeszcze nie. W nocy już prawie to zrobiłam, ale ostatecznie zdecydowałam, że jest za późno albo może za wcześnie i że zaczekam do rana. Zresztą lepiej będzie najpierw dowiedzieć się, co to za numer. Weszła do swojego pokoju i włączyła komputer. Podczas gdy odpalał się system, Milla usiadła przy biurku i zaczęła przerzucać stos leżących tam dokumentów, wybierając te papiery, z którymi można było uporać się w miarę szybko. an43 92 Potrzebuję nowego komputera, myślała, słuchając pisków i cichego warkotu za swoimi plecami. Jeszcze jeden wydatek z tych konsekwentnie spychanych do przegródki „na później". Zawsze było coś pilniejszego, ważniejszego. Dopóki maszyna działała, Milla nie darowałaby sobie wyrzucania pieniędzy na nowy sprzęt. Kiedy wreszcie wszystko się uruchomiło, odwróciła się do ekranu, uruchomiła przeglądarkę internetową, weszła na Google i wpisała numer telefonu. Po dwóch sekundach miała już nazwę i adres stacji obsługi samochodów, skąd do niej dzwoniono. Kątem oka dostrzegła Joann wchodzącą do pokoju. http://www.merino-shoes.pl/media/ poczuła potworny, paraliżujący ból pleców. an43 16 Nogi odmówiły jej posłuszeństwa i osunęła się na ziemię. Palce bezradnie zacisnęły się, chwytając już tylko powietrze. Mężczyźni uciekali. Jeden z nich niósł pod pachą dziecko, a drugą ręką trzymał się za zakrwawioną twarz, głośno miotając przekleństwa. Milla leżała bez ruchu, walcząc o oddech, walcząc 0 krzyk. Jej płuca pracowały w szalonym rytmie, ale nie mogła wydobyć z siebie głosu. Chciała się podnieść, ale ciało już jej nie słuchało. Czarna mgła zasnuła jej oczy, podczas gdy Milla jęczała cicho: - Dziecko... Ratujcie moje dziecko... Nikt się nie ruszył.
biologicznych rodzicach. Nie mogłaby ich obwiniać za taki krok, ale liczyła, że postąpią inaczej. Pamiętała, jak twardo sama walczyła o syna, czemu oni mieliby być inni? Osiągnęła to, co zamierzyła lata temu. Zrobiła to świadomie, wiedząc, że sama pozostanie praktycznie z niczym. Nie wiedziała tylko, że nicość okaże się tak bolesna. Sprawdź dzwonisz z domu? Wyświetla mi się inny numer. - To moja komórka. - Cholera! Wiesz jak łatwo to można podsłuchać?! - Jeśli dzwoniłabym z domowego, to Rip odebrałby w drugim pokoju i właśnie nas słuchał... - No to znajdź inny sposób, ale nie dzwoń z komórki. Usłyszała głośny dźwięk odkładanej słuchawki. - Pierdol się - mruknęła Susanna, krzywiąc twarz. No proszę, znowu przeklinała. Zachwiała się ze zmęczenia; przez chwilę kusiło ją, by od razu pójść spać, a prysznic wziąć potem, po przebudzeniu. Nie. Po tym, co robiła, nie mogła położyć się do łóżka bez kąpieli. Oczywiście myła się przed powrotem do domu, ale to nie to samo co an43