o pieniądze na spłacenie długów za leczenie ciotki

-Powiedz „tak". -Czy znowu żądasz, czy prosisz? -Błagam na kolanach. -Ach, ścierki do naczyń i błagania. To mi się podoba. Zachichotał, lecz zabrzmiała w tym też nutka dawnego cierpienia. -Kocham cię, Richardzie Blackthorne - wyszeptała. W odpowiedzi pocałował ją namiętnie. -Czy powiedziała „tak", tatusiu? Powiedziała? Laura oderwała się od Richarda i spojrzała na biegnącą w ich kierunku Kelly. Przebierała szybko krótkimi nóżkami, a jej ciemne włosy powiewały na wietrze. Richard wziął córkę na ręce i oboje patrzyli teraz wyczekująco na Laurę. - Więc będziesz teraz moją mamusią? Laura spojrzała na Richarda. Musnęła policzek dziewczynki. - Tak, skarbie, chyba będę. Kelly uśmiechnęła się promiennie. - Widzisz, tatusiu, nie musiałeś jechać za nią aż na koniec świata. Laura uśmiechnęła się. Teraz po jej policzkach płynęły łzy radości. Richard otoczył ją ramieniem i przycisnął czoło do jej http://www.okulistarastenska.pl/media/ to wspomnienie. Sześćdziesięcioletnia stara panna i zbuntowana ośmiolatka. Myśląc o tym dzisiaj Malinda zastanawiała się, czemu ciotka zgodziła się na ten układ. Tak się jednak stało i decyzja ta dramatycznie zmieniła życie Malindy. Dzieliły je ponad dwa pokolenia; różnice więc między nimi były ogromne. Opinie ciotki na temat tego, co przystoi młodej kobiecie, były według Malindy przestarzałe, a bezustanne cytowanie przez ciotkę truizmów i banałów przyprawiało dziewczynkę, delikatnie mówiąc, o ból zębów. Była jednak blisko, dawała dom i poczucie bezpieczeństwa i za to Malinda zawsze

pomyślała. Nie zwierzaj mu się i nie dopuszczaj go do siebie zbyt blisko. Odchyliła się do tyłu w krześle, starając się nie ulec nastrojowi tej chwili i miejsca... ani bystremu spojrzeniu czarnych oczu Thea, które zdawało się wnikać w jej duszę. – Opowiedz mi o swoich dzieciach – poprosiła. – Wspomniałeś, że masz troje. Sprawdź dzieci. Uniósł się z fotela ze szklaneczką whisky w ręce. – Tak, wypocznij dobrze. Mam nadzieję, że moja córka ci nie przeszkodzi. Bywa czasem trochę kapryśna i najwyraźniej ma talent do owijania sobie wszystkich wokół paluszka. – Dam sobie radę – odparła. – A więc dobranoc. – Dobranoc, Lily. Weszła cicho do swojego pokoju i podeszła na palcach do drugiego łóżka. Freya spała zwinięta w kłębek, z włosami rozrzuconymi na poduszce. Lily pomyślała, że wkrótce jej pobyt u rodziny Montague stanie się jedynie odległym wspomnieniem – i serce ścisnęło się jej z bólu. Pożałowała, że w ogóle spotkała Thea. Ten mężczyzna tylko zakłócił jej względny spokój ducha, pokrzyżował plany i sprawił, iż zaczęła