Słowem, na różne sposoby próbowała odrzucać wszystko, co Matthew jej opowiadał. Mówiła, że przesadza, czepia się sytuacji, które nic nie znaczą albo są całkiem zrozumiałe w domu z trzema nastolatkami. Mimo to uparcie brnął dalej, obserwując w miarę upływu czasu zmiany na jej twarzy. 70 Z początku niesmak, potem przykrość. Niefrasobliwe pragnienie, by nie mieć z tym nic wspólnego. Jawny szok, a potem gwałtowne odrzucenie prawdy. Na koniec wreszcie coś, co z punktu widzenia Matthew wydawało się najbardziej przygnębiające: obojętność. Obojętność zarówno na to, co jej opowiedział, jak, niestety, wobec niego samego. Karolina nie przyjmowała tego do wiadomości, a przede wszystkim nie potrafiła spojrzeć prawdzie w oczy. - Czemu dopiero teraz mi o tym mówisz? - Myślałem, że sam sobie poradzę. - Ale gdybyś to zrobił wcześniej, sprawy nie zaszły by tak daleko. - Możliwe. - Nie „możliwe", tylko na pewno! - Dziewczynki też nic ci nie powiedziały. http://www.operacje-plastyczne.org.pl/media/ z okazji i brał wolny wieczór. Zawsze z chwilą gdy powozy z gośćmi znikały sprzed frontowych drzwi zamku, wszyscy mężczyźni ze służby zbierali się w swojej jadalni, by zasiąść do obfitego posiłku. Właśnie w takim momencie mogłaby wśliznąć się do wieży i spróbować znaleźć skradzionego van Eycka. Za pół godziny przypomni lady Rothley o zmianie sukni na wieczór. Tymczasem całym wysiłkiem woli trzeba się skoncentrować i wyobrazić sobie, gdzie lord Eustace mógł ukryć obraz. Był na tyle sprytny, że ukradł płótno o małych rozmiarach, zaledwie dziesięć na osiem i pół cala, więc bardzo łatwo było je schować. Tempera przypomniała sobie
- Gostek, ja jeszcze nawet nie zacząłem! - Mick, w tej chwili przestań. - Izabela, smukła w koszulce i dżinsach, lecz zaskakująco silna, wepchnęła się między mężczyzn. - Matthew, zejdź na dół, proszę, i zaczekaj na mnie, dobrze? Musimy porozmawiać. - O czym?! - Matthew, dygocząc ze z złości, wpatrywał się w Sprawdź daleka. - Parka - orzekł. Włożyła kurtkę i obróciła się do niego twarzą. - Jestem bardzo dumna z moich dziewczyn, wiesz? - Trudno cię o to winić. - To teraz twoje pasierbice. - Wiem. - Mam nadzieję, że i ty będziesz z nich dumny. - Na pewno. 5. W niedzielę rano zjawili się pozostali domownicy: Izabela Bates, chilijska gospodyni Karoliny, oraz pięcioletni golden retriever Kahli (skrót od Kahlil - Richard Walters uparł się nadać mu to imię na