bardziej chętny. Coś jednak mówiło Jackowi, ze powinien być ostrożny. Malinda różniła się od innych kobiet. Była delikatna, niewinna, skrępowana staroświeckimi zasadami. Była również spragniona miłości - chciała ją dawać i brać. Pamiętał, jak topniała, kiedy Patryk ją tulił i całował. Widział, jak opiekowała się starszymi chłopcami. Przy nim sztywniała. I to go niepokoiło. Nie był człowiekiem cierpliwym. Słowa „delikatnie" używał tylko w odniesieniu do odpowiednio wysmażonego kotleta. A Malinda potrzebowała i delikatności, i czułości. Jack nie był pewien, czy potrafi jej to dać. Ale kiedy uniosła głowę i ujrzał w jej oczach morze niepewności i wątpliwości, zrozumiał, że będzie musiał spróbować. Ujął jej dłoń i wolno podniósł do ust. - Chcę to za mało powiedziane - szepnął. Jego język drgnął i rozpłomienił wnętrze jej dłoni. Ogień poprzez ramię spłynął w dół, aż do stóp. http://www.estomatologwarszawa.com.pl/media/ i podał je Malindzie na srebrnej tacy, co ją ogromnie rozśmieszyło. Popołudnie spędzili wsparci o poduszki, pojadając prażoną w kuchence mikrofalowej kukurydzę i popijając soki. Jack zabawiał też Malindę nakręconymi na wideo filmami z dzieciństwa chłopców. Malinda po raz pierwszy zobaczyła Laurel, żonę Jacka i matkę chłopców. I choć wolałaby, żeby było odwrotnie, musiała przyznać, że była to piękna kobieta. Jej włosy wyglądały jak rozświetlone słońcem, oczy miała brązowe. Chłopcy byli bardzo podobni do Jacka, ale Malinda wyraźnie widziała też cechy, które odziedziczyli po matce. Szczególnie bliźniaki. Czuła się dziwnie, leżąc tak z Jackiem i patrząc na
Julianna dzwoniła głównie do Nowego Orleanu, wciąż pod ten sam numer, ale były tam też dwa telefony do Waszyngtonu i jeden do Langley w stanie Wirginia. CIA. John zmarszczył brwi, patrząc na znajomy numer. Dlaczego zdecydowała się zadzwonić do kwatery głównej Firmy? Wsunął rachunek do kieszeni. Ten telefon przypomniał mu drugi powód jego poszukiwań. Notes. Sprawdź – Jeśli chcesz, mogę zostać z dziećmi przez resztę dnia – odezwała się niepewnie Lily. – Nie masz wcale czasu dla siebie, a to również twoje wakacje, prawda? – A twoje nie? – No, może też. Ale jesteś z dziećmi dzień i noc, a przecież płacisz mi za opiekowanie się nimi. Powinieneś więcej wychodzić i robić to, na co masz ochotę... Urwała zmieszana. Miała nadzieję, że nie zabrzmiało to nieuprzejmie, jakby chciała się go pozbyć. Lecz Theo rzekł z uśmiechem: – Dziękuję ci za tę miłą propozycję. Jeśli dzieciaki całkiem mnie zadręczą, nie omieszkam z niej skorzystać. Później, po zjedzeniu na tarasie lekkiego lunchu, wybrali się na